3 Mart 2022 Perşembe
Dağın Ardındaki Güneş
3 Ocak 2021 Pazar
Yeniden Doğuş
Tarih 3 Ocak 2020, geçen sene bugündü.
Zorlu ve acı dolu bir yoldan geçebileceğimi düşünmeden adım attığım ilk gündü. Yürümeye başlarken bu yolda, bir kapının ardında ailemi gözleri yaş ve korkuyla dolu bırakıp hiç bilmediğim insanlara emanet ettim kendimi. Ellerim ayrılırken ellerinden, tekrar tutabilmeyi diledim. Bedenimi birkaç önlüklü insanın o masaya yatırışlarını izledim. Kollarımı bağlayışlarını, ağzımı açık tutmak için aparat taktıklarını, tüm bedenimde renk renk kabloları izledim. Son kez söylemek istediğim bir şey olup olmadığını sordular, “beni öyle bir bayıltın ki bana yaşatacağınız hiçbir acıya uyanmayayım, ama aileme de kavuşayım” dedim. Doktor elini omzuma koydu sadece ve benim gözlerim kapandı. Bir daha ne ben, ne psikolojim, ne hayatım, ne karakterim, ne sağlığım, ne de bedenim gözlerim kapanmadan hemen önceki haliyle kaldı.
29 Aralık 2020 Salı
Okyanus
Okyanustayız. Her birimiz ayrı ayrıyız ama aynı okyanustayız. Yüzüyoruz. Arada dinleniyor, sonra bir kulaç daha atıyoruz. Bazen sadece suya bırakıyoruz kendimizi. Bazen içine dalıyor, gözlerimizi suyun yapmış olduğu basınca rağmen içeride açıp etrafa bakıyoruz. Aynı okyanusu ne çok canlıyla paylaştığımızı görüyoruz. Yalnız olmadığımızı hissetsek te yalnız yüzüyoruz. İşte hayat bu.
2 Aralık 2020 Çarşamba
İçimdekiler dökülüyor
Sustuklarımı konuşma, kırgınlıklarımı
ortalığa saçma, sessizliğimi bozma zamanı geldi benim için. Biliyorum ki
yaşadıklarımın bir sebebi var. Bende yara olan bu hikayeyi birilerinin
hayatlarına dokunabilmek, kendi hayatıma da kendimi kazandırabilmek adına bu
satırları yazıyorum. O yüzden belki şimdi biraz dağılacağım, umarım bu
döktüklerimle başta kendim de dahil olmak üzere birkaçımız toparlanabiliriz.
Kim bilir belki birileri benim yaşadıklarımı yaşamadan ayağa kalkabilir. Hazır
mısınız, izninizle ben biraz dağılıyorum