30 Aralık 2017 Cumartesi

2017'ye

Sevgili 2017, artık veda zamanı geldi. Seninle son konuşmayı yaparken her cümle sonunda gözlerimi kapatıyor, bana kattığın güzellikleri hatırlamaya çalışıyorum. Sanırım güzel günleri aramaya çalıştıkça kötülerin arasında kayboluyorum.

17 Aralık 2017 Pazar

Karaköy


Yoruluyorsun değil mi? İstediğini elde edemediğin için, sevdiğine kavuşamadığın için, sağlık hayatında tam olmadığı için ya da ne bileyim bir avuç paraya sahip olamadığın için üzülüyorsun değil mi?

"Hayatta hep mutlu olursam, hayalini kuracak neyim kalır." demiş Dostoyevski

Dertler de, sevinçler de hep insanoğlu için. 
Acıyı veren Allah, neşeyi vermez mi sanıyorsun? Onu da verir elbet. Sen inan.

İşte bu yüzden sarıl hüznüne, neşene, kalp kırıklıklarına. Bugününe getiren, büyüten ne varsa şükret. Yaşamla savaşmaktan vazgeçme. Hayal etmeyi bırakma. Diren.

Her şey güzel olacak, inan..

Hastaların şifaya, açların yemeğe, evsizlerin yuvaya, çaresizlerin yardıma kavuşması dileğiyle.

(Fotoğraf Karaköy sokaklarında çekilmiştir)

(Bu yazının her türlü hakkı saklıdır. İzinsiz ve isimsiz kullanılması yasaktır.)