Okyanustayız. Her birimiz ayrı ayrıyız ama aynı okyanustayız. Yüzüyoruz. Arada dinleniyor, sonra bir kulaç daha atıyoruz. Bazen sadece suya bırakıyoruz kendimizi. Bazen içine dalıyor, gözlerimizi suyun yapmış olduğu basınca rağmen içeride açıp etrafa bakıyoruz. Aynı okyanusu ne çok canlıyla paylaştığımızı görüyoruz. Yalnız olmadığımızı hissetsek te yalnız yüzüyoruz. İşte hayat bu.
Bende yüzüyorum. Sizlerle aynı okyanustayım. Çok zaman
kaybettim. Kendimi sadece su üstünde bıraktığım, hiç çabalamadığım, takılı
kaldığım çok zamanım oldu. Açıkçası, yıllarım oldu.
Daha farklı görmeye başladım her şeyi. Gökle suyun tam karşımda birleştiği o noktayı, ikisinin de renklerini, aynı suda
yüzdüklerimi, suda kalmak için verilen o çabayı ve başka birçok şeyi daha yeni
fark etmeye başladım. Herkes önümden yüzdü, aramıza çok mesafe girdi. Ben
öylece bekledim. Beni beklemediler değil, ben yetişmeye çalışmadım. Sonuç, çok
geç kaldım. Hayata geç kaldım.
Şimdi kaybettiğim zamanlarımda keşfedemediğim okyanusu
tanımaya çalışıyorum. Kulaç atıyorum. Kulaç attıkça bazen yorulup ellerimi
serbest bırakıyor, sadece ayaklarımı oynatıyorum suyun altından. Ama bir
şekilde su üstünde kalıp nefes almaya, okyanusun kokusunun ciğerlerime
dolmasına izin vermeye çalışıyorum. Bunu yaparken ufakta olsa kendimi ilerlemek
için itekliyorum. Çalışıyorum. Çabalıyorum. Anın ne kadar kıymetli olduğunu
kendime hatırlatmaya, su üstünde kalmak için çırpınırken kollarım ve
bacaklarımın savaştığını görmeye, kulaçlar arası aldığım her nefesin çok
kıymetli olduğunu anlamaya, okyanusta benimle yüzen diğer canlıları da
hissetmeye çabalıyorum. Hayatta olduğumu bilmek istiyorum.
Bunu sadece ben değil her birimiz yaşıyoruz. Hepimiz aynı
okyanusun farklı noktalarında yüzüyoruz. Savaşıyoruz. Çabalıyoruz. Sayısız
insan ve canlılarla aynı okyanusta yüzmenin sorumluluğunu alıyoruz.
Okyanus uçsuz bucaksız, sonu görünmüyor, ne zaman kuruyacak
bilinmiyor, evren her birimize kulaç atma imkanı sunuyor. Yaşama hakkı
veriliyor.
Ben sadece geç fark edenlerdenim bunu, kimine göre de erken
fark edenlerden.
Yaşamak istiyorum. Daha fazla gülmek, daha fazla yüzmek,
daha fazla keşfetmek, soluklanmak, tatmak, görmek, bilmek, öğrenmek istiyorum.
Bunu bedenime, ruhuma borçluyum biliyorum.
İzin verin doya sıya yüzelim, farklı yönlere kulaç atalım,
derinlere girelim, su yutalım, boğulalım, büyük balıklardan kaçalım.
Birbirimizle bu savaş niye?
(Bu yazının her türlü hakkı saklıdır. İzinsiz ve isimsiz kullanılması yasaktır.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder